Rosnące ceny materiałów wynikały głównie z wysokich cen surowców, rekordowych cen energii, a także presji płacowej ze strony pracowników. Większość firm ograniczyło inwestycje budowlane z powodu wysokich stóp procentowych i inflacji, stąd niewątpliwie największe trudności na rynku budowlanym wynikają obecnie z niedostatecznego popytu. Z raportu koniunktury GUS wynika również, że istotną barierą są niejasne, niespójne i niestabilne przepisy prawne¹).

Niestety, sytuacja w budownictwie nadal nie wygląda optymistycznie, jeśli spojrzy się na dane dotyczące zarówno rzeczywistych zmian cen w 1 kwartale 2023 r. stosunku do 4 kwartału 2022 r. jak i na prognozy zmian cen na okres 2 kw. 2023 r. - 1 kw. 2024 r. W skali mijającego kwartału w największym stopniu wzrosły wśród cen czynników produkcji stawki robocizny kosztorysowej, zaś wśród cen obiektów budowlanych ceny dróg kołowych.
Warto zauważyć, że kwartalna dynamika wzrostu cen uległa dalszemu wyhamowaniu.

Zastosowane do prognozowania zmian cen modele (autoregresyjne oraz wyrównywania wykładniczego) trafnie oszacowały skalę wzrostu cen w 1 kwartale 2023 r. Świadczą o tym wyniki przedstawione w tabelach 1-3.
I tak obliczone względne błędy procentowe prognoz zmian cen czynników produkcji wahały się od 0,030% (cena materiałów instalacyjnych) do 1,331% (cena materiałów zużywanych w budownictwie ogółem). Większość błędów prognoz nie przekraczała 1%, co ilustrują wyniki zamieszczone w tabeli 1.

¹⁾ Dane dotyczące koniunktury w budownictwie GUS pokazują, iż nadal wystąpiły negatywne oceny, czyli nastroje firm budowlanych wymieniane są jako jedne z najbardziej pesymistycznych. Co prawda wskaźnik ogólnego klimatu koniunktury w lutym 2023 r. ukształtował się na poziomie minus 20,4 (w styczniu 2023 r. wyniósł minus 21,7), ale poprawę koniunktury zasygnalizowało jedynie 7,7% przedsiębiorstw, a jej pogorszenie – 28,1%, zaś pozostałe przedsiębiorstwa uznały, że ich sytuacja nie uległa zmianie.